Dag 20 - Een andere wereld
Blijf op de hoogte en volg Jordi
15 November 2017 | Cambodja, Khett Siem Reab
Afgezet bij de bus worden we eerst in de verkeerde gezet, dan moeten we opeens snel snel naar een andere overstappen waarna we op pad gaan. Ondanks we veel reizen voelt het totaal niet zo aan. Geen gehaast, lange dagen op locaties en we hebben er ook heel veel zin in.
Laatst zeiden we al in de blog "we moeten goed nadenken wat we zouden gaan doen maar we moeten er volledig achter staan". We zitten nu dus echt in de bus op weg naar wat blijkt een hele andere wereld.
We moeten om half 9 de bus uitstappen waar er een man op ons staat te wachten. Hij herkent ons en laat een foto van onze paspoorten zien. Dit klopt en we volgen hem. We gaan naar Cambodja!! Thailand uit, Cambodja in voor een paar dagen. Een tweede meneer uit Cambodja komt bij de Cambodjaanse grens erbij en we moeten onze paspoorten afgeven. Dit voelt zo onnatuurlijk en naakt. Maar de Thaise meneer regelt voor ons het visum. Ondertussen gaan wij eten in één van de vele casino's enkele tientallen meters van de Thaise grens. Veel mensen gaan hierheen om te gokken en of een nachtje te slapen voor een visa run. De grens is een soort magische grens. Van wegen wat er in Nederland niet uit zou zien gaan we binnen enkele meters naar waar je terug verlangt naar de Thaise wegen. Buiten is het vies goor en stinkt het, binnen net Las Vegas. Na het ontbijt wat uiteindelijk pizza en lasagne is nemen we een korte bus waarna we met een privé auto van PoiPet naar Siem Riep worden gebracht. Luxe!
Een ritje van 2,5 uur beginnen door PoiPet wat echt smerig is, stoffige straten, overal afval en hier en daar een hond welke klaar ligt voor de verkoop. Ja hond wordt hier gegeten en heeft zeker geen status huisdier. Ik zou nergens buiten gaan eten al is het al door het vuil en wij eten toch het liefst streetfood. Eenmaal buiten de stad is de weg nog steeds vies maar vanaf nu wel heel goed onderhouden. Overal ligt zand en klei maar het is strak asfalt en met gemiddeld 80 kunnen we goed door blijven rijden. Je ziet van alles rijden en ook als het regent deert het niemand. Leven gaat ook nat door. Irene ligt op schoot bij te slapen als we om half 2 bij een hotel restaurant worden afgezet. Het eten wordt geregeld alleen het drinken moeten we deze dagen zelf betalen.
Vol gegeten, want ook Cambodjanen kunnen goed koken gaan we inchecken in het hotel, een paar minuten verder op. 4 sterren wat al gauw 2 sterren meer is dan gemiddeld genomen. De kamer is ruim maar het gaat ons om het bed. Dit is zeker door de plankentest heen gekomen. Op de schaal van plank is het zacht. We hebben even tijd voor onszelf maar gaan om half 5 naar Prey Rub om de zonsondergang te bekijken. Dit is een kleine tempel maar klein hier is nog steeds heel erg groot. Beide zijn we echt onder de indruk. Waar de zon onder gaat staat het vol met mensen die nog niet door hebben dat het erg bewolkt is voor de zonsondergang. Top!! hebben wij meer tijd om de rest te bekijken toerist vrij.
De stad Ankor is gebouwd door het Khmer rijk maar is na oorlog met het huidige Thailand, in combinatie van twee jaar droogte en het wisselen van geloof door de koning van hindu naar boedisme verlaten en hebben de huidige hoofdstad gesticht langs de Mekong rivier. De stad had rond 1200 het hoogtepunt van meer dan 1 miljoen inwoners. Meer dan het huidige Amsterdam terwijl wij nog in het bos rondhuppeldeán en hier en daar een kasteel neer zette. De gids is heel goed en vertelt een hoop, hij is onze privé guide voor de aankomende dagen. Redelijk wat weet ik al van jarenlang lezen. Want stiekem is Ankor wat sinds ik ongeveer 10 was en ervan hoorde een droom geweest om dit te bezoeken en te mogen aanschouwen. Gelukkig vindt Irene het net zo gaaf als ikzelf en is ook zeer onder de indruk.
Vervolgens worden we naar een dinnershow buffet gebracht. Het eten is redelijk maar de Chinezen zijn goor de hele tafel en er om heen ligt vol met etensresten. Respect voor de medewerkers, de show zelf is mooi om te zien helaas toen ik wilde gaan filmen hielden ze net op met dansen. Wat tot hard gelach van Bolle leidde. Ik hoorde het door de zaal.
Nu tijd voor onszelf morgen gaan we de hoofdtempel bezoeken. Het wereldwonder Ankor Wat. Net als Khao Sok National park maken we hier wel een uitzondering voor om foto's te plaatsen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley