Dag 4 - Deze dag is een uitdaging

We gaan naar Pai we zouden om 10 uur moeten uitchecken maar dit wil niet echt meewerken. Het is half 11 voor we wakker worden en eigenlijk de eerste keer dat we uitslapen na de vlucht vanuit Nederland. We gaan snel even de kamer terug verbouwen en de spullen in de tas gooien. Lekker licht rijden is het motto vandaag dus alles in de backpacks en een lichte daypack mee.

We gaan alle tassen en onszelf op de scooter hijsen en dan rijden we naar Aya services. Hier zorgen we dat we de backpacks afleveren, die nemen hun voor ons mee naar Pai. Ohh hell yeh we gaan op pad! Eindelijk weer samen op de motor. Wat is dit lekker! Onderweg zijn we meteen de lul, politie en nu ben ik 1 ding vergeten in Nederland om mee te nemen, en dat is mijn internationale rijbewijs. Ja echt, wel gekocht maar ligt nog ergens thuis. We krijgen een boete van 1000 bath 25 euro en met mijn domme nog niet 100% reis modus hoofd betaal ik en dan zie ik geen indentificatie wat moeten we nu. Ja betaald is betaald. Kak dat is dom zeg! Ik had beter moeten weten. Dit geld krijgen we niet meer terug.

We zijn onderweg naar Pai, even buiten de stad gaan we lekker eten. Irene kiest uit maar het is lekker pittig. Irene heeft een andere definitie van lekker pittig en haar mond staat in de fik. Na deze maaltijd gaan we verder naar Pai! Lekker motoren want dat missen we, al die tuktuk en taxi's. Al snel zien we de weg naar Pai, 95 km geen afslagen alleen prachtig slingeren.

Tijdens het genieten van het uitzicht gaan we met een sukkel gangetje van ongeveer 20 km omhoog. En we voelen de motor gaan. Irene maakt haar klein in foetus houding en ik glij half onder de motor mee over de grond. Er rijden goed engels sprekende thai achter ons en een Engelse jongen met Thaise vriendin die hier woont. Hij heeft ons geholpen. Binnen 5 minuten staat er een ambulance naast ons en worden we vervoerd.

God wat een schrik, en we moeten nu bij de dokter zitten. Hij spreekt geen Engels maar hij lapt ons op. Alle wonden worden ontsmet en de diepe schaafwonden verbonden. Bij mij doet dit niet heel zeer omdat ik nog vol met adrenaline zit. Vanwege mijn voet moet ik als eerste, en dan komt Irene. Helaas is bij haar de adrenaline al uit het lichaam en ze heeft goed pijn als hij het wordt ontsmet. Iedereen kan vallen maar als je valt voel je je verantwoordelijk voor je passagier en dat gevoel overheerst, die plekken van mezelf boeit me niet zo, zolang het niet gaat ontsteken. Maar Irene, dat doet mij het meest zeer. Als we klaar zijn mogen we weg geen betaling nodig alleen daar is de deur. Sta je dan in een mini dorp. Op 1 slipper en half verbaast wat er net is gebeurd. We weten dat de motor bij de politie is afgezet dat is alles.

Al lopend omhoog zien we een buitenlander. Hoe in de wereld is dit mogelijk... Hallo kan je ons helpen... is het nog een Nederlandse man ook. Hij brengt ons naar het politiebureau. Eerst ik, dat wilde Irene en daarna Irene zelf. Hier aangekomen is het allemaal lastig om op gang te komen. Met Google translate kom je gelukkig ver.

Hier wordt geholpen om de motor naar Chiang Mai te krijgen en ons naar Pai. Als we zitten onder de overkapping komt er een vrouw met peuter naar boven met een tasje. Twee flesjes drinken met een briefje. Beetje verlegen geeft ze dit af en zoef weg is ze weer. For you =) staat erop geschreven. Echt super lief.

We moeten twee uur wachten in Pah pea (dorp) politiebureau tot er vervoer kan komen. Dit doen we in het politiebureau en met google translate komen we ver met praten. Genoeg tijd om te praten en te vragen hoe het zit met boetes en nep politie. Mijn vermoeden wordt bevestigd, de boete is 400 baht. Hij voelt zich slecht dat er zoveel corrupte politie is, maar verder contact verloopt zo goed. Ik zoek ondertussen via booking een slaapplaats en schrijf het verhaal zover ik kan. Wat moet ik anders en Irene vermaakt zich met haar spelletjes. Komen vanzelf wel in Pai.

Als de taxi komt zitten we met twee uur in de taxi zo in Pai. Hier moeten we de scooter regelen. Natuurlijk gaat dit niet vanzelf dat had ik wel verwacht. De rekening is totaal 7000 baht maar we hebben een verzekering voor 3000 baht. Dus 4000 armer. Het is super lang wachten tot mevrouw met een fysieke rekening komt die we in kunnen dienen bij onze reisverzekering. Ze komt met een E-mail dus we betalen pas als er een rekening is. We mogen morgen terug komen als ze hem heeft. Wat we hier wel vinden is een rechter slipper. Dat betekent dat ik weer minder vuil in de wonden loop ondanks het is verbonden.

De taxi was voor een km 150 baht dat is niet heel veel natuurlijk maar we zijn het er na vandaag niet mee eens. Google maps brengt ons prima! We gaan lopen. Al lopend trekken we goed publiek. Veel mensen hoor je het sissende geluiden maken van ohh dat is kut, maar we lachen erom we zijn blij dat we lopen. Al zingend "allways look at the bright side of life". We zijn ook blij dat we zo mogen liggen en alles kunnen laten in zinken, het veel veel slechter kunnen aflopen. Op de plek waar we moeten zijn is dus geen huisje..
Echt waar... Dan maar weer wat regelen, deze dag is niet te omschrijven als klote of kut. Maar zeker een uitdaging! Er is wel een bar en de bar eigenaar helpt ons op weg.

De guesthouse eigenaar haalt ons op. Yehh! Aangekomen in het guesthouse ziet dit er super leuk uit! En het heeft een fan en net tegen de muggen. Top geweldig! Nu eerst onszelf inspecteren... Ja geschaafd, blauwe plekken en wat stijf. Nu helpt aloë vera tegen infecties, het geneest sneller en de wonden worden soepeler. We gaan smeren. Beeld je in dat ik dat ik als een idioot solo door de kamer aan het lopen ben door de alcohol die hierin zit. En Bolle dat ze bij de klaagmuur in Jarusalem staat. Mijn god, over ontsmetten gesproken! Het zal nog wel vaker moeten gebeuren maar ik kijk er niet naar uit zeg maar. Morgen maar even rustig aan doen. Balen had de omgeving graag goed willen zien. Dan maar de sfeer van het dorp opsnuiven is ook erg fijn. Nu even ons ding doen en dan proberen de slaap te vatten.