Dag 18 - Kregedeng... Kregedeng... Toet... Toet...

Na gisteren zo drukke dag te hebben gehad zijn we beide goed uitgerust. Erg laat hebben we het dan ook niet gemaakt. Onze maag begon ons goed duidelijk te maken dat we moeten eten. Na gisteren weten we waar we heen gaan want ohhh lekker! Na het eten lopen we terug naar het hostel. Ik moet vanochtend nog wat regelen voor later in de vakantie en ik moet daarvoor een motor hebben. Onderweg naar het hostel ben ik bezig een scooter te regelen. Irene zegt "Jor we gaan!" En wilt buiten haar eten er al uit gooien. Ik weet dat er beneden om de hoek bij ons hostel ook een wc zit en dat is nog zo'n 10 meter. Dit heeft ze net bereikt. Ondertussen beginnen mijn enkels en voeten als een debiel te jeuken. Snel naar boven een fles water halen voor Bolle en bij terugkomst weet ik het niet meer te zoeken, jeuk! Jeuk!

Terug op de kamer gaat de jeuk niet over. Het blijkt dat niet alleen wij hebben ontbeten maar ook een legioen muggen! Er zitten tussen de 15 en 20 muggenbeten . Dit is gekkenwerk en ik ben blij met onze electrische klikker wat de jeuk stopt binnen een paar minuten. Na het retourtje ontbijt van Irene voelt ook zij zich weer kiplekker en we kunnen door met wat we voor vandaag hebben gepland. Zij pakt de tas en ik race met de motor naar de bank een aanbetaling doen voor de komende dagen. De banken gaan om half 11 open en we worden om half 12 uitgecheckt verwacht door de minivan. Ik heb het gehaald, het was even druk vanwege een bank zoeken die me kon helpen maar gelukt is gelukt en we gaan onze dag vanaf nu relaxen op weg naar Bangkok. Toen ik terug was op de kamer is Bolle net klaar met de tassen inpakken, teamwork noem je dat.

Stipt half 12 uit gecheckt en de minivan in naar de pier. Vanaf hier stappen we op een boot wat elke passagier een paar oordopjes kan geven tegen gehoorbeschadiging. Deze hebben we altijd bij ons vanwege slapen in het vliegtuig. Na een rit over een vervelende deining stappen we in een bus. In deze bus gaan we boven zitten en na een kort moment is het dit keer irene die wakker is, een zeldzaamheid. De bus valt van ellende bijna uit elkaar. Deurtje klappert, tafel stort half in. Voorruit is gebroken. Ja typisch Aziatisch, waarom mooi maken en houden. Het moet doen waarvoor het gemaakt is. En verder niet.

Uitgestapt in Sarut Thani doen we nog even een streetfood tentje aan. Goed gevuld de nachttrein instappen. We gaan om 18:39 naar Bangkok toe. En komen om half 7 aan op het station. Na een klein uurtje wordt onze bank omgetoverd tot een stapelbed wat beter ligt dan enkele voorgaande slaapplekken. Geregeld lopen er venters door de trein vragend of je noten, van een menu of zelfs wat op giga snijbonen lijkt wilt. Nee dank je wij willen gewoon lekker slapen. Dan is het zo weer morgen met een nieuwe leuke dag voor de boeg.