Dag 16 - Bommetje!!

Dag 16 - Bommetje!

Vandaag staat Waterbompark op de planning. Lekker dichtbij ligt in Kuta. Een minuut of tien met de motor. Feitenlijk de hoofdstraat uit.

Eerst een beetje bijslapen. Door de warmte, harde bedden, en anders wel een kukkelekutbeest, zijn we elke ochtend tandjes vroeg op. Meestal tussen zes en half acht. En als dat je niet wakker maakt had Irene wel last van een lieve vogel in Padangbai welke motoren overstemde met geschreeuw als er zo'n mooi apparaat langs reed.

Mijn bioklok had daar geen zin in. en Irene maar op het uiterlijke wakker gemaakt. Voer erin en gaan met die banaan. Toet toet pep pep. Route op Maps gekeken. Dit kan niet fout gaan. Wij op pad. Irene wil graag een nieuwe bikini en met al deze surfmerken moet er een goede bijzitten. Het wordt Billabøng. Goed merk en ik heb ook meteen 2 zwembroeken gekocht. Zoveel keus hier, en in Nederland vind ik nooit lekker zittende shorts. De prijs is wel westers, iets minder i.v.m. loonkosten maar alsnog goed prijzig. We kunnen er veel leuks van doen. Maar ja, in Nederland zou je het ook kopen.

Nu eindelijk naar Waterbom park. Maar eerst pinnen. Hoeveel hebben we nodig? Laten we multimiljonair spelen doe maar 2M dan komen we vandaag en morgen wel door. Pin doet het niet. Zitten er zeven op een rij en gewoon geen geld in de muur. 'Finished' hoor je dan wel weer van de locale Sherlock Holmes. Komt goed dan pinnen bij Waterbom.

Eenmaal aangekomen wil daar de pin het ook niet doen. Altijd fijn poging vier doet het nu de backpack binnenste bij de security buiten. Eten en drinken mag niet en sinds de terroristische aanslag op Bali zo'n 10 jaar geleden wordt alles gecheckt. All clear en off we go. Het tropisch zwemparadijs #1 van Azië, en #5 van de wereld ze zijn er trots op en dat blijkt. Overal bomen planten struiken e.d. en net zoveel tuinmannen om alles bij te houden en de blaadjes meteen weg te halen als er iets valt. Het is schoon, heel schoon! Niet alleen buiten ook de douches zijn schoon en redelijk luxe. En op deze openbare toiletten zal de koningin haar kont ook wel op durven neer te kwakken.

Eerst afkoelen. Irene spurt naar het zwembad. Niet omdat ze er zoveel zin in heeft. Naja ook wel naar meer het au au au niveau wat haar voetjes aankunnen. De tegels zijn lichtelijk heet. Het spelletje "de grond is lava" is hier zo nu en dan van toepassing. Eerste stop poolbar! Ja dorst en waar drink je dan? Al zittende aan de bar met je gat op de barkruk in het zwembad. In hotels zie je het wel eens maar in een zwemparadijs. Het is geweldig. Alles betaal je met prepaid op je polsbandje. Geen gekloot met geld.

Zoo. Drinken erin nu op naar de glijbanen. De eerste is een combo tussen een achtbaan en glijbaan. Je zit in een band maakt vaart. Gaat een 90° schans op. En dan via lang zal ze leven zwaartekracht weer achteruit terug. Als je het goed doet kom je goed hard los van de glijbaan met de laatste bult wat eigenlijk dient om af te remmen. Dit geldt voor ons niet, we knallen er volle vaart overheen. Zo hard dat zelfs de remmer (personeel om je in het water een zet te geven dat je niet te hard doorschiet.) Even de mist in ging en zijn hoofd zei... uhm nee! Mij te hard. Zo liggen we aan de achterkant van het afrembad op de stenen. Geweldige attractie!

Dan heb je de kurkentrekker zoals in Duinrel maar in het midden gesloten maar i.p.v. te vallen op het eind ga je via een gat het laatste stukje glijbaan af. Goed gedaan maar Duinrel is leuker.

Nu op naar wat ze noemen Climax weten wij veel. Al bordjes lezend op de trappen met hoeveel calorieën je ongeveer per keer omhoog lopen verbrand komen we uit bij een glazen buis met een valluik. Je staat erop. Buis dicht... 3, 2, 1, en dan is het AHHHHH Irene zegt voornamelijk nee nee nee nee nee. En ik hou heel veel van je maar dit doe ik echt niet... ok ik wel. De Aussies spreken geen Nederlands maar de rest van de dag als we ze tegen kwamen zeiden ze met grijs. Nee nee nee.

Hapje eten, goed eten maar prijzen zijn westerse pretparkprijzen. Hoog! Naja moet toch wat binnen krijgen. Nu door naar de derde en laatste glijbanentoren. Deze glijbanen zijn leuk vooral twee van de vier, de andere zijn normaal.

De eerste leuke brengen ze de banden per lift omhoog. Mag ook wel, ze zijn groot en log. Je zit er met zijn maximaal vieren in. Het beste kan je het omschrijven als. Wildwaterbaan deels in het pikkedonker. Deels in licht wat in een waterpretpark is en ze noemen het glijbaan. Is wel gaaf gedaan nooit zoiets gezien. Filmpje van gemaakt. Voor zover je iets ziet want donker en ruig ritje.

De andere heb je zo'n band van nodig voor een luie rivier waar je lekker op rond dobbert. Nu de trap ermee omhoog. Eenmaal boven gaat u zitten... kont in de band en dan al tollend heel hard en snel naar beneden. Het mooie is nu van Irene haar broekje af. Glijbanen zijn een slecht iets voor je zwemkleding. Al uitkomend bij het einde van de glijbaan dobber je door de lazy river'' zo nog een paar minuten rond. Met verschillende uitgangen hoef je nooit in het park te lopen maar dobber je naar je bestemming.

Irene haar bikini is nu ook van de voorkant lelijk geworden. Wat raar en voor het geld wat we hebben betaald mag je wel wat goeds verwachten. Terug naar de Billabøng store. Geen moeilijk gedoe. Krijgen meteen een nieuwe mee. Wat een service! Nu maar door naar de Discovery Mall in Kuta we zijn er toch maar 200 meter van vandaan. Scooter parkeren in de parkeergarage. drie uur later. Kosten voor parkeren... 18ct.... nu tassen thuis dumpen, en een warung zoeken.

Nou die vinden we hoor. En hoe. Ze hebben Spaghetti! Na drie keer per dag rijst kan je westers voedsel ook goed waarderen. Even afwisseling. Een goed bord later puft Irene dat ze te veel gegeten heeft. En tuft Jordi door Kuta weer naar Legian, om in het hotel ons rozige hoofd van het zwemmen en eten neer te kunnen leggen.