Dag 15 - Hallo chauffeur

Dag 15 - Hallo chauffeur...

Vandaag worden we uit bed gebeld. De man van de motor is er opeens. Hij dacht dat we vandaag geen motor meer nodig hadden dus wil hij geld zien. Hoera... maar willen nog wel motoren... veel te leuk! Na 600k afgetikt te hebben mogen we nog wel verder rijden.

We kunnen ook met een privé chauffeur. Is 400k en dan rijdt hij ons waar we heen willen. Deze is van het hotel. Nou de billen zijn er na gisteren even klaar mee. Dus doe dat dan maar. We willen kijken naar batik en in Mas. Irene haar moeder zoekt namelijk batik. En dat is best wel prijzig in Nederland. Ach we halen het wel joh zeiden we. Komt goed...

Nu is het een Balinese kunstvorm maar wordt het tegenwoordig allemaal op Java gemaakt. Gelukkig zijn er nog ateliers die het verkopen. Maar die zijn verrekte lastig te vinden. Dat blijkt want op de weg terug van Ubud naar Legian zijn we ze dus keihard voorbij gekacheld. Ja je moet het maar weten. Blij met de chauffeur hij weet het gelukkig wel! Dan maar langs Mas rijden de houtplaats, gewoon leuk. Prachtige werken hier. Zoals overal op Bali zijn ze erg goed met hun handen. Want houtsnijwerk, steenhouwen, schilderijen, zilversmeden. Kunnen het allemaal en ook nog eens goed! Elk dorp heeft zijn eigen vakgebied.

Nadat we Mas zijn gepasseerd gaan we weer richting Legian. Ergens lekker het niets doen maar de vrijheid van de motor lonkt wel! Helemaal in de file. De chauffeur is erg gezellig en nieuwsgierig. Hoeveel kost het in Nederland dan? Van benzine tot rijbewijs. Tot huur en wat een nieuwe auto kost. Een rijbewijs kost bijvoorbeeld 30 miljoen aan lessen in Nederland. (€2000,-) En in Bali 600k. (€40,-) zijn mond viel open. Ook over onze reizen die we op de motor doen. Krijgen we niet anders dan respect van hem. Hij verteld dat hij ons ziet komen en gaan. Als we de reis van gister vertellen, en de tijd zegt waarin zegt hij 'daar moet je een goede chauffeur voor wezen'. Niet gelovend waar we allemaal heen crossen. Bij sommige punten komt het ons bekend voor en geven we hem de richting aan. En dat zonder GPS vindt hij heel knap!

Hij zoekt even een warung op met saté. Maar die is pot verdorie toch een partij scherp! Irene houdt het voor gezien. Smaakt zo lekker maar zo scherp! Dat wordt vast genieten later. Nu dooreten want weggooien is zonde. Achter de Warung is het plaatselijke hanen vechten. De hele tijd horen we de emotie in het geschreeuw en juichende mensen. Arme beestjes. Maar is hier cultuur.

Mond staat nog in de fik!. Na afgerekend te hebben terug naar het hotel. Tis pas 4 uur. Dan nog maar een rondje op de motor. Kleding kijken. Maat XXL broek voor Irene krijgt ze niet over haar knieën. Hahaha kleine mensjes hier ook. Dat is even balen, minder kleding halen. Eten en dan nu tijd om vanavond te relaxen. Even uitrusten van al het vele rondracen. Naar de kroeg waar er een hele lekkere longdrink is. Verse watermeloen sap met genoeg wodka. De trap het hotel op wordt zo ineens een stuk langer. Wat fijn als je vrijwel nooit drinkt. Nu maar pitten. Morgen een nieuwe dag.