Dag 3 - Legian naar Ubud... als we er aan komen.

Dag 3. Legian naar Ubud... als we er aan komen.

Roadtrip! Wakker worden. Jordi maakt me om 8 uur wakker. Veel te vroeg had nog wel even door kunnen slapen. Na een verfrissend bad wat vol stond, heerlijk ontbeten en met de laatste spullen de backpack klaar gemaakt voor de tocht.

Eerst de motorman gebeld dat de remmen het niet deden maar dit is de Balinese standaard. Okee.. op de weg naar geen idee, streven naar Ubud. Na goed 1,5 uur op de weg zijn we het spoor bijster. Geen idee meer of we nou rondjes aan het rijden zijn of niet. Kaartlezen is hier net 5 sterren sudoku. Je weet hoe het werkt maar je mist cijfertjes in dit geval plaats- en straatnaambordjes. Dat kennen ze hier amper.

We vragen het aan onze Balinese Tom-Tom welke in een hutje zit en zonder enig woord Engels maar met handgebaren en een kaart weten we dat we uithangen in Dalung. Ergens naast de hoofdweg. Na een paar weggetjes zitten we op de weg naar Sempadi. Eindelijk een bordje Ubud. Weer op de goede weg. Na Mengwi even wat water gekocht want het is weer bloedgeslagen heet vandaag. Een goed Engels sprekend vrouwtje vertelde ons de weg maar zelfs dan rij je gewoon verkeerd.

Na omgekeerd te wezen zitten we op het laatste stuk naar Ubud. Van huisje, huisje, tempel, winkel, huis, winkel, tempel, ga zo maar door. Rij je het prachtige landschap van uitgestrekte rijstvelden in waar de een nog mooier is dan de andere. Hoe dichter bij Ubud des te hoger de heuvels en bergen Worden. 10-15-20% misschien wel meer. 125cc haalt het maar net. We zien een restaurantje wat Jordi later beschreef als organisch hippie restaurant. Maar wat een lekker eten. Bananenpannenkoek met siroop en stukjes kokosnoot!Ernaast ligt een vrijwilligersschooltje wat mensen door les uit de armoede haalt. Hier na een verhaaltje blijkt dat we al in Ubud zijn. Had niemand mij dat verteld hadden we er zo langs gereden. Er staat zoals gewoonlijk geen plaatsnaambordje. Welkom op Bali!

Na een mooie sarong te hebben gekocht in een lief winkeltje een slaapplek opgezocht in Ubud. Eerste straatje erin. Hoppa, mega stijl maar we zijn beneden. We vragen bij een plekje om de prijs blijkt het 400 USD te zijn. Slik! Na te hebben gezegd dat 300.000 voor een nacht het maximale is wat ongeveer 30 dollar is. Stuurt de receptionist ons door naar een vriend van hem. Villa Catu Sari welke we op Airbnb.com ook al hadden gevonden. Wat een plaatje! On-ge-lovelijk!! Maar dit hadden we niet zomaar gevonden. Na veel heen en weer geraced te hebben over de zelfde hoofdstraat, al om de 500 meter vragend of dit de juiste inrit is komen we er pas. Wat blijkt we slapen naast het Monkeyforrest. Een minuut rijden met de scooter of vijf lopend.

Even opfrissen en dan meteen het bos even meepakken. Brutale apen! maar bananen doen het goed. Toch maar gekocht anders kunnen ze agressief wezen. En Rabbies willen we absoluut niet oplopen als ze bijten. Maar goed vele mooie foto's later voldaan Monkey Forrest Street in om er achter te komen dat pittig eten niet je sterkste kant is (Irene). Via steile kiezelwegen in het pikkedonker terug naar de villa om daar nog even te genieten van onze avond.

Zwemmen en badderen in een groot stenen ligbad. Een drankje open trekken. En dan weer lekker op tijd het bed in. Morgen drukke dag de omgeving van Ubud verkennen. Zit je rustig op je balkonnetje dit te schrijven hoor je plons, plons, plons, plons, is de buurman in zijn rijstveld aan het werk.

Heerlijk leven. Morgen weer een dag.