Dag 21 - Ankor

Wat een te gekke, gave, indrukwekkende, betoverende dag is het vandaag geweest. Echte woorden bestaan niet om de plekken van vandaag echt goed te omschrijven. We worden om 8 uur door onze gids opgehaald. Het wordt een dag met veel lopen, klimmen en dus is een goed ontbijt nodig. Het hotel ontbijt is nou niet echt om naar huis te schrijven maar we doen een poging om wat te eten. Deze wordt bruut verstoord door de Chinezen. We hebben er al een paar keer kennis mee gemaakt maar overal ligt eten op en om de tafel en het diep je keel/neus schrapen naast je tafel om dit heerlijk uit te spugen doet de eetlust niet goed.

De gids zijn auto is stuk dus hij was 5 minuten te laat. Hij verontschuldigt zich heel veel en we gaan op pad naar Ankor. Overal moet je je toegangsbewijs laten zien bij de controleposten en dat doen we. We rijden in de auto van zijn broer en als we het achterraam open doen wilt deze verder niet meer sluiten. Na veel gelach en een belletje naar zijn broer gaat deze later toch nog dicht. Dit raam niet meer gebruiken. Na een klein ritje worden we afgezet als de gids zijn auto parkeert.

Nu staan we voor de gracht van Ankor Wat. Om een idee te geven hoe groot de tempel is. De slotgracht is door twee bruggen gescheiden ze zijn 1,3km en 1,5km lang en 190 meter breed. Alles is met de hand gegraven. Het is heel indrukwekkend om deze slotgracht te zien wat betekent dit voor de rest van het complex. We lopen door de Koningspoort van de 5 poorten van de West entree. 2 ervan zijn voor dieren zoals olifanten. Iedereen die hier ooit komt inclusief onszelf moet onder de indruk zijn geweest. Als we door de Koningspoort lopen zien we een hele lange toegangsweg tot de tempel. Hier en daar zie me hoe alles is vast gemaakt aan elkaar zonder cement. Elk blok heeft een man-vrouw verbinding en ook is er gebruik gemaakt van zwaluwstaarten. Heel indrukwekkend en Irene omschrijft het als volgt. "Terwijl het Khmer rijk deze tempels bouwden, waren wij in Europa nog met stokken elkaar aan het wegslaan en werden er nog geen kastelen gebouwd" Educatie was vrij voor iedereen die in het complex wilde studeren en de bibliotheken staan nog overeind. Alles in deze tempels in Ankor is in goede tot zeer goede staat. En er wordt ook door meerdere teams archeologen onderhoud aan gepleegd.

Ondertussen zien we Ankor Wat steeds duidelijker. Vanaf de poort is het niet te ontgaan maar hoe dicht bij je komt hoe kleiner je jezelf voelt. Het is de grootste tempel ter wereld en is 162 hectare groot met een hoogte van 65 meter. Allemaal van steen gemaakt wat 60 kilometer verderop is gedolven en over land is verstuurd. Ongelooflijk hoe men dit ooit heeft kunnen bouwen in 35 jaar. De binnenplaats bevatte vroeger ook het koningshuis maar deze is van hout gebouwd en is dus verloren gegaan. Op de eerste corridor worden we langs honderden meters gegraveerd steen geleid met afgebeelde verhalen over het rijk. Oorlogen met Siam (huidig Thailand) Wie welke provincie bestuurde en hoe hoog zijn status was. Een oorlog met de het demonenrijk wat nu Sri Lanka is hoe ver dit ook uit elkaar ligt. En hemel en hel. Zelfs het christendom is afgebeeld en deze stonden diep in de hel afgebeeld. Ze wilden het volk duidelijk wat meegegeven.

Na deze corridor gaan we naar het tweede niveau. Ook hier is een corridor en pleinen. Te idioot voor woorden dat we al ongeveer 30 meter hoog staan. En dat het zo groot is dat je echt goed moet kijken dat je niet de verkeerde kant loopt. We kunnen nog een trap omhoog naar het 3e niveau hier mogen maar 100 mensen tegelijk boven zijn dus er staat een lange rij. De gids zegt dat het uit ervaring een half uur duurt en dit klopt ook. Deze trap is hoog, heel hoog en super stijl. Het is eigenlijk een versiering om de torens van het 3e niveau te ondersteunen en de koning gebruikte een minder stijle trap. Boven aangekomen is er een .ooi uitzicht over het complex en zelfs hier kan je jezelf verliezen in de grootte van het gebouw. We dachten dat we er al waren moeten we nog een kant. Zo gigantisch groot. Nu moeten we ook nog de trap naar beneden.

Beneden gekomen lopen we weer een lange weg terug tot we eindelijk in de auto zitten. We gaan eten en krijgen weer heerlijk te eten. Amok heet het en het is een soort curry (zij noemen het soep) wat in een kokosnoot wordt geserveerd. Yummie!! Vol gegeten en gedronken aan de Redd Bull van de natuur gaan we naar Prasat Bayon. In tegenstelling tot Ankor Wat is Bayon gebouwd als Boedistische tempel. Ankor is als hindu gebouwd maar boeddha tijdens alle konings era's geworden. Het heeft 54 torens elk met 4 lachende Boeddha gezichten. Het is overal net alsof je wordt aangestaard. Het is vandaag mega heet en het is nog maar 1 uur en we zijn al liters zweet kwijt. Ondanks deze en veel andere tempels (201 totaal in Ankor) net zo groot is als menig tempel die we hebben gezien is dit er hier een van normale tot kleine grootte.

In de auto gestapt gaan we via het olifanten terras naar Ta Prohm. Deze tempel is vooral bekend vanwege de film Tomb Raider en ondanks dit zoveel kleiner is dan Ankor Wat is Ta Prohm zeker niet minder indrukwekkend. De tempel wordt wel gereconstrueerd over de tijd. Zo zijn er weer muren opgebouwd. Dit is een puzzel want elke steen past maar op een andere steen. En overal groeien bomen. Dwars door de tempel, op de tempel en net naast de tempel. Ook hier geen woorden voor. De natuur heeft het 400 jaar voor het zeggen gehad. Ankor was verloren gegaan nadat de stad naar de huidige hoofdstad was gegaan. Door jaren droogte, oorlogen met Siam en het veranderen va. Hindu naar Boedisme. Wilden de huidige moderne Khmer dinastie niet meer in Ankor zijn. Dit is te merken want de wortels trekken de stenen uit elkaar. En de bomen groeien eroverheen alsof het nooit anders is geweest. Te bizar, en alle tempels inclusief Ankor Wat zijn zo overwoekerd door jungel ontdekt. Natuur sloopt alles van de mens, als we het maar de tijd geven.

Als laatste rijden we 25 km naar Banteay Srei. Is we aankomen is er nog maar weinig volk, we zijn er al de hele dag en zijn net voor sluitingstijd binnen. Er is zelfs heel kort helemaal niemand anders dan ons in deze tempel. Deze tempel is gemaakt uit roze steen en wordt de vrouwen tempel genoemd. Het is vele jaren ouder dan Ankor Wat. Heel klein maar zeer gedetailleerd. We zijn goed moe van de dag en als we ook nog door wespen worden gevolgd zijn we er klaar mee en willen eten.

We gaan terug naar het eerste restaurant waar we in Siem Reap hebben gegeten. Het smaakt prima en na ons eten zijn we heel blij dat we ons kamertje mogen opzoeken. Deze dag was heel intens door alle indrukken en zijn blij dat we mogen slapen.