Dag 17 - Bezigheidstherapie
Blijf op de hoogte en volg Jordi
12 November 2017 | Thailand, Ko Samui
Vandaag gaan we een tour doen over het eiland. De pick-up bij het hostel is tussen kwart voor 9, en 9 uur. We hebben geen ontbijt net zoals gisteren dus we moeten wat vinden. Gisteren net voor we terug waren in het hostel zag Irene bij een ander hotel een bord met breakfast. We besluiten hier heen te gaan en dit maar te doen. Ontbijten doen ze hier duidelijk niet, of je moet ver lopen. Als we dit hotel binnen lopen tegenover ons hostel dan is de prijs 250 baht per persoon maar het ontbijt is mega uitgebreid en je mag pakken wat je wilt. Van dragon fruit tot verschillende soorten verse fruitsappen. Ja dit ontbijt is heel fijn en goed, dat helpt ons de dag een heel stuk door. Zo betaal je 20% meer voor je ontbijt dan voor je slaapplek. Slapen is 400 baht, bunkeren 500 baht. Beide zitten we goed vol. Verse yoghurt, eitjes, croissants, sapjes, fruit, etc etc. Lekker!
Als we worden opgepikt is dit met een 4x4 pickup waar we achterin mogen stappen. We zitten met een paar Chinezen, Duitsers, Ieren. De Chinezen worden snel weggewerkt naar een Chinees only tour guide dus al snel zijn we met 9 man als groep. Gezellige mensen vooral de Duitsers zijn erg open en in voor een lolletje. Bij de opsplitsing tussen mensen met 50% zicht en mensen met normale ogen zit ook meteen de eerste bezienswaardigheid. Een grote Boeddha tempel en de Chinese lady monk. Een groot beeld met 18 armen. Vanuit daar gaan we naar de big Buddha tempel waar we blijkbaar onder de aanvliegroute staan. Het is net als in Irene haar oude kamertje. Wat een lawaai zeg!
Hoewel de tempels mooi zijn, zijn ze zeker niet zo indrukwekkend als in Bangkok en Chiang Mai. Vanaf hier gaat de tour naar de grandfather en grandmother rocks. Twee rotsformaties naast elkaar wat de vorm heeft van het geslacht. Om hier naartoe te gaan gingen we over de bergen. De auto stopt, en de gids wilde dat iedereen de gordels om deed. Het moment dat we vast zitten gaat het los. De driver gaat vol gas de berg op! Hard toeterend voor elke bocht om te laten weten dat hij eraan komt. Dit is zo gaaf! Iedereen geniet en heeft een mix van gevoelens tussen geweldig en doodsangst. Na deze gave rit komen we uit bij de plaats van bestemming. Ik kon de lul er wel inzien. Maar de kut niet, best lastig als het vloed is. De tourguide zei "u no see glandmothahh, she noaw whet" waarop de Duitse mede dagtour meneer de opmerking maakt. "Grandmother is wet twice a day, and grandfather is rock hard. No problem... all happy" zijn vrouw had even tijd nodig om het te verwerken en had toen de grootst mogelijke uitstraling van "ohh echt... Zucht... Mannen"
Vanuit dit strand worstelen we door de ijsverkopers, en andere touristen jengelaars om maar wat te proberen of te proeven. Zo irritant! Overleefd en wel stappen er in de truck naar de Guan Yu Shrine. Een Chinese temp welke nog steeds in aanbouw is. Een grote Chinese krijger maar ik vind er geen drol aan. Er zijn al te veel Chinezen hier, gaan ze nog blij maken met een Tao'istische tempel.
Vanuit hier rijden, naja scheuren we weer met een takkegang de berg op. Ohh yeh! Zo gaaf. We komen bij een coconut plantation aan en krijgen een korte tour. Alles van de kokosboom wordt gebruikt. Mannen pellen ongeveer 1000 kokosnoten per dag en vrouwen 500. Kokosmelk, kennen we allemaal, de vezels worden gebruikt als kool, en de bladeren gaan naar de olifanten. Als de boom na 50 jaar is geterroriseerd door apen die getraind zijn om goede kokosnoten te oogsten wordt deze geveld en van dit hout worden verschillende dingen gemaakt. In dit winkeltje worden we verliefd op een lamp. Deze is echt te mooi! En we moeten hem nog thuis krijgen. Komt goed! Nou niet dus. Van alles wat er staat is deze lamp een showstuk en wordt niet verkocht... Wel... Piep, piep, piep.
Door naar het volgende, weer vol gas door de bergen. Meer... Meer... En dan komen we bij de secret garden. Een privé tuin van iemand die in zijn leven alles zelf heeft gemaakt. Met een klein watervalletje en wild stroompje water staat de tuin vol met beelden. Het is als je het vervallen huis ziet moeilijk voor te stellen dat het iemands huis en tuin is geweest. Nu gaan we lunchen! Trek! Op een plek met mooi uitzicht staat er een klein buffet klaar. Irene schept gretig curry op haar bord maar na te horen dat het heet is komt er een grote berg rijst bij. Ik had niet verwacht dat ze het weg zou krijgen. Eten met een uitzicht!
Na deze lekkere maaltijd gaan we verder wij hebben gekozen om geen dierenleed te steunen en gaan alle attracties met dieren ten alle tijden uit de weg. We zijn de enige die geen tracking doet want wie wil die lieve olifanten nou niet pijn doen. Helaas is de onwetendheid van al die touristen of bij sommige die wel weten wat ze de dieren aandoen het egoïsme te groot om het niet te doen. Als hun olifant gaan rijden gaan wij naar een latex boom en er wordt voorgedaan hoe er rubber wordt afgetapt en verwerkt tot halffabrikaat voor de rubber fabrieken. 20 bomen voor 60ct per dag. Wat een leven. Het is interessant maar stelt weinig voor. We doen geen tracking dus wij zijn allang blij. Vanaf hier worden we opgehaald en gaan naar het eindpunt waar we de rest van de groep weer tegen komen. Dit is bij een waterval.
Bij deze waterval duurt het voor ons anderhalf uur tot we klaar zijn vandaag. Dit komen wij wel door. Even een klein hapje eten, en de waterval bezoeken. Vanaf de waterval zie we hoe de olifanten met touristen door de rivier zeulen en hoe dit allemaal zo leuk is... Verschrikkelijk gezicht focus op de waterval want het bloed begint redelijk op te warmen. Als we bij het hapje eten zitten staan daar ook allemaal olifanten geketend en wachtend tot er weer een banaan wordt gegooid, een enkele staat zelfs met een rijtuig op. Ze zijn aan het ijsberen en schudden non-stop met hun hoofd. Na nazoeken betekent dit dat ze mentale problemen hebben, en zeer zware stress. Ook fysiek zien we van een afstand de sporen. Dit is hartverscheurend. Wat bezield mensen om dit te doen? Als je dan met olifanten wil gaan lopen doe het dan in een opvang zoals in Chiang Mai! Ondanks we heerlijk zitten en genieten van het eten zijn we blij dat we weer terug gaan naar het hostel. Als iedereen nou die "droom" laat schieten of in een goede omgeving voor zo'n dier laat voltooien zou dit leed deze prachtige beesten bespaart kunnen blijven.
De dag is voorbij. We doen hier en daar nog wat halen wat nodig is en betalen de rest van een schilderij. Eindelijk iets boven het bed wat we beide mooi vinden en ook nog een souvenir is.
P.s. ook voor iedereen die dit blog zou kunnen lezen hier nogmaals de website waarom olifant tochten verschrikkelijk zijn, net als elk ander gedrogeerd dier welke opeens mak en lief te fotograferen is.
http://leijp.nl/waarom-geen-olifanten-rijden/
Als we worden opgepikt is dit met een 4x4 pickup waar we achterin mogen stappen. We zitten met een paar Chinezen, Duitsers, Ieren. De Chinezen worden snel weggewerkt naar een Chinees only tour guide dus al snel zijn we met 9 man als groep. Gezellige mensen vooral de Duitsers zijn erg open en in voor een lolletje. Bij de opsplitsing tussen mensen met 50% zicht en mensen met normale ogen zit ook meteen de eerste bezienswaardigheid. Een grote Boeddha tempel en de Chinese lady monk. Een groot beeld met 18 armen. Vanuit daar gaan we naar de big Buddha tempel waar we blijkbaar onder de aanvliegroute staan. Het is net als in Irene haar oude kamertje. Wat een lawaai zeg!
Hoewel de tempels mooi zijn, zijn ze zeker niet zo indrukwekkend als in Bangkok en Chiang Mai. Vanaf hier gaat de tour naar de grandfather en grandmother rocks. Twee rotsformaties naast elkaar wat de vorm heeft van het geslacht. Om hier naartoe te gaan gingen we over de bergen. De auto stopt, en de gids wilde dat iedereen de gordels om deed. Het moment dat we vast zitten gaat het los. De driver gaat vol gas de berg op! Hard toeterend voor elke bocht om te laten weten dat hij eraan komt. Dit is zo gaaf! Iedereen geniet en heeft een mix van gevoelens tussen geweldig en doodsangst. Na deze gave rit komen we uit bij de plaats van bestemming. Ik kon de lul er wel inzien. Maar de kut niet, best lastig als het vloed is. De tourguide zei "u no see glandmothahh, she noaw whet" waarop de Duitse mede dagtour meneer de opmerking maakt. "Grandmother is wet twice a day, and grandfather is rock hard. No problem... all happy" zijn vrouw had even tijd nodig om het te verwerken en had toen de grootst mogelijke uitstraling van "ohh echt... Zucht... Mannen"
Vanuit dit strand worstelen we door de ijsverkopers, en andere touristen jengelaars om maar wat te proberen of te proeven. Zo irritant! Overleefd en wel stappen er in de truck naar de Guan Yu Shrine. Een Chinese temp welke nog steeds in aanbouw is. Een grote Chinese krijger maar ik vind er geen drol aan. Er zijn al te veel Chinezen hier, gaan ze nog blij maken met een Tao'istische tempel.
Vanuit hier rijden, naja scheuren we weer met een takkegang de berg op. Ohh yeh! Zo gaaf. We komen bij een coconut plantation aan en krijgen een korte tour. Alles van de kokosboom wordt gebruikt. Mannen pellen ongeveer 1000 kokosnoten per dag en vrouwen 500. Kokosmelk, kennen we allemaal, de vezels worden gebruikt als kool, en de bladeren gaan naar de olifanten. Als de boom na 50 jaar is geterroriseerd door apen die getraind zijn om goede kokosnoten te oogsten wordt deze geveld en van dit hout worden verschillende dingen gemaakt. In dit winkeltje worden we verliefd op een lamp. Deze is echt te mooi! En we moeten hem nog thuis krijgen. Komt goed! Nou niet dus. Van alles wat er staat is deze lamp een showstuk en wordt niet verkocht... Wel... Piep, piep, piep.
Door naar het volgende, weer vol gas door de bergen. Meer... Meer... En dan komen we bij de secret garden. Een privé tuin van iemand die in zijn leven alles zelf heeft gemaakt. Met een klein watervalletje en wild stroompje water staat de tuin vol met beelden. Het is als je het vervallen huis ziet moeilijk voor te stellen dat het iemands huis en tuin is geweest. Nu gaan we lunchen! Trek! Op een plek met mooi uitzicht staat er een klein buffet klaar. Irene schept gretig curry op haar bord maar na te horen dat het heet is komt er een grote berg rijst bij. Ik had niet verwacht dat ze het weg zou krijgen. Eten met een uitzicht!
Na deze lekkere maaltijd gaan we verder wij hebben gekozen om geen dierenleed te steunen en gaan alle attracties met dieren ten alle tijden uit de weg. We zijn de enige die geen tracking doet want wie wil die lieve olifanten nou niet pijn doen. Helaas is de onwetendheid van al die touristen of bij sommige die wel weten wat ze de dieren aandoen het egoïsme te groot om het niet te doen. Als hun olifant gaan rijden gaan wij naar een latex boom en er wordt voorgedaan hoe er rubber wordt afgetapt en verwerkt tot halffabrikaat voor de rubber fabrieken. 20 bomen voor 60ct per dag. Wat een leven. Het is interessant maar stelt weinig voor. We doen geen tracking dus wij zijn allang blij. Vanaf hier worden we opgehaald en gaan naar het eindpunt waar we de rest van de groep weer tegen komen. Dit is bij een waterval.
Bij deze waterval duurt het voor ons anderhalf uur tot we klaar zijn vandaag. Dit komen wij wel door. Even een klein hapje eten, en de waterval bezoeken. Vanaf de waterval zie we hoe de olifanten met touristen door de rivier zeulen en hoe dit allemaal zo leuk is... Verschrikkelijk gezicht focus op de waterval want het bloed begint redelijk op te warmen. Als we bij het hapje eten zitten staan daar ook allemaal olifanten geketend en wachtend tot er weer een banaan wordt gegooid, een enkele staat zelfs met een rijtuig op. Ze zijn aan het ijsberen en schudden non-stop met hun hoofd. Na nazoeken betekent dit dat ze mentale problemen hebben, en zeer zware stress. Ook fysiek zien we van een afstand de sporen. Dit is hartverscheurend. Wat bezield mensen om dit te doen? Als je dan met olifanten wil gaan lopen doe het dan in een opvang zoals in Chiang Mai! Ondanks we heerlijk zitten en genieten van het eten zijn we blij dat we weer terug gaan naar het hostel. Als iedereen nou die "droom" laat schieten of in een goede omgeving voor zo'n dier laat voltooien zou dit leed deze prachtige beesten bespaart kunnen blijven.
De dag is voorbij. We doen hier en daar nog wat halen wat nodig is en betalen de rest van een schilderij. Eindelijk iets boven het bed wat we beide mooi vinden en ook nog een souvenir is.
P.s. ook voor iedereen die dit blog zou kunnen lezen hier nogmaals de website waarom olifant tochten verschrikkelijk zijn, net als elk ander gedrogeerd dier welke opeens mak en lief te fotograferen is.
http://leijp.nl/waarom-geen-olifanten-rijden/
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
