Dag 10 - Next stop Khao Sok National park

Gisteren avond hebben we last minute voor als we terug zijn nog een kamer weten te bemachtigen in dit mooie resort maar onze backpacks blijven hier wel staan en we nemen alleen de daypack mee. Meer mag ook niet want je hebt er niets aan. We hebben alles al vroeg ingepakt want voor 8 uur moet er ontbeten zijn. Om 9 uur worden we opgehaald, en blijkbaar is de kokkin in de ochtend niet zo snel. Maar ze kan wel heerlijke pannenkoeken met bananen maken. Dit is nou wat je noemt een ontbijt.

Om 9 uur is onze lift er. We mogen instappen in de minivan, op de weg naar Khao Sok National park pikken er nog wat andere reizigers op. Het is een uur rijden naar het park maar eerst gaan we naar de lokale marktstraat waar we een kwartier inkopen mogen doen. Op zoek naar pijnstillers en verband wat verrassend. Ook halen wat lekkers voor als we moeten wachten op de groep. De meneer van de apotheek sprak geen woord Engels dus we kregen hulp van Google translate. Nu het laatste stukje van de rit.

Aangekomen bij het Nationaal park ziet Bolle water. Water? Ik had moeras verwacht. Nu vertel ik haar altijd wel waar we heen gaan als ze het niet weet, maar dit keer hield ik het voor haar stil. Ik zei alleen we gaan naar een van de oudere jjungles die er zijn. 2 dagen daar een nacht slapen in het paradijs. We betalen de entree van het park wat 300 baht per persoon is en zo worden we naar onze longtail boot geleid. Het begin van het park is niet heel indrukwekkend alleen een groot stuwmeer. Het varen tot de slaapplek duurt een uur. En na 5, minuten beginnen de eerste bergen zich uit het water te verrijzen. Wauw is nu nog maar een understatement voor wat komen gaat. De toch gaat door kloven en open stukken water waar de ene rotsformatie nog indrukwekkender is dan de voorgaande.

Na het uur varen waar we op het laatst door spray compleet zijn doorweekt komen er aan bij onze drijvend guesthouse. Het maximale aantal gasten is 150 maar we zijn er met zijn twintigen. Iedereen krijgt een huisje. Dit is niet veel. Twee matrassen op de grond (wel zacht) en een douche en toilet. Er is geen stroom, telefoon en of tv overdag. 's avonds gaat de generator gaan en dan is er wel stroom voor iedereen. We krijgen een uur tot de trekking begint. Wij kunnen echter niet mee en blijven op onze thuishonk.

Als de groep vertrekt gaat Irene even liggen en ik denk ga even gezellig erbij liggen. Dit resulteert in een coma van een uur. De deur staat open. GoPro, telefoons, portomonnee en paspoorten open en bloot maar geen zorgen je kan niet weg. We zijn op 4 gasten en 3, man personeel na alleen. Wanneer deze gaan kajakken en het personeel ligt te ronken net als mijn schone slaapster is het heel sereen. Geen geluid van enig mens om je heen alleen de stilte en rust van de natuur met krekels en hier en daar een leuk beest. Ook als Irene wat later aansluit en ook zei aan het lezen is zijn we blij dat we deze stilte mogen ervaren. Met het uitzicht waar je normaal in natuur bladen zit te kijken met een jaloers gevoel.

Wanneer het half 6 is en de groep terug komt wordt het eten na een klein uurtje opgediend curry Masala, zoet zuur en vegatarisch met een vis op de tafel. Als het eten op is duurt het niet lang voor iedereen instort. Zo zonder telefoon of andere afleiding gaat de biologische klok van iedereen werken en ook na hun inspannende trekking gaan ze stuk voor stuk naar bed. Irene volgt om daar een boekje te gaan lezen. Ikzelf neem het ervan in de hangmat. Het is pikzwart buiten en als de wolken weg trekken is het meer verlicht. Het is volle maan, dus geen melkweg vandaag. Ook mijn luiken verliezen het van de zwaartekracht en half 10 lig ik ook te slapen op mijn drijvende hut.