Dag 20: bootje varen!!

De rit van gisteren had er goed in gehakt en na een goede nacht rust voel ik me weer fit. Vroeg wakker maar dat is niets nieuws. Vandaag spring ik zowat me bed uit want we gaan bootje varen! Al twee jaar wil ik hier raften maar Bolle is er bang voor dus tja...

Nu Ymke en William er ook zijn ga ik met hun mee, helemaal druk in m'n hoofd want nu ga ik het ook echt doen. Wat een giller! 8 uur wordt ik opgehaald en we gaan naar Sanur waar perfecte krul en William al klaar staan om erbij te springen. Na een goed drie kwartier is daar de commissie stop bij de boer. We krijgen van alles te zien en mogen erna thee en koffie proeven. Vanille koffie, kokos koffie, rode rijst thee en nog veel meer. Ook ze verkochten ook van alles, maar de prijzen zijn hoog. Wel ligt er op de tafel een kaart waarop info staat. Ook staat erop: Rp. 50.000 voor een bakkie strontwater, beter bekend als Kopi Luwak, 100 euro voor een bakkie in Nederland hier voor nog geen 5 euro. William en ik hebben nog nooit zo van poep genoten, en ook Ym proefte het. Inderdaad het is hele goede koffie!

Na het commissie stopje moment gaan we eindelijk dan naar de place to be. Wat blijkt bij aankomst. Hier heb ik vorig jaar gereden met het racemobiel. Toen stond ik al geestelijk te springen maar ik kreeg Bolle niet mee, en nu staan we hier ons klaar te maken voor ons ritje. Na een duidelijke uitleg checken we nog 1 maal de GoPro's op ons hoofd want alles moet gefilmd worden.

Onder boomstammen, langs vele watervallen, zo nu en dan vast te zitten gaan we heerlijk. Geregeld vindt Ymke het maar saai en parkeert ze haar kont op mijn gedeelte waarna ik haar weer vriendelijk aan haar zwemvest naar voren bonjourde. De rit gaat veel te snel dit kunnen we de hele dag wel doen. Halve wegen een tussenstop bij een grotere waterval, na een blikje drinken en het fotomomentje gaan we weer op pad. Tot we op het laatste de 4 meter val maken van de dam. Klaar is het ingescheurde nagel trio want dat hebben we alle drie eraan over gehouden. Na de boottocht veel ste veel hete traptreden omhoog waarna we mogen bunkeren met een schitterend uitzicht en wat eerste graads brand plekken op de voetzolen, je kan een ei bakken op de stenen trap die naar de warung leidt. Terug naar huis dan maar.

In het hotel is Bolle niet zo vrolijk, toen ik weg was is ze voor de rental over grond weggeglipt op het grind. Er blijkt schade te zijn en dat klopt. Het bedrag is Rp. 1.000.000, erg fijn weer een groot bedrag en zonder pinpas zijn we er niet blij mee. Maar ze is op een deuk in haar ego na ongedeerd. Dat telt de rest is materiële schade. Heel raar mogen we toch een andere bejaarde pufpuf mee. Kunnen we toch eten in Kuta. Peper in die tank. Meer gas!! Ohh naja het is maar voor een dagje, morgen is hij weer klaar en hebben we weer onze vertrouwde.

Er is in het hotel wel nieuws over de vrouw, momenteel is ze in kunstmatige coma zonder enige hersenactiviteit. Ondanks dat toch een duik nemen waarna we de dag al pratend in een warung afsluiten. De dag van morgen zal vast wel weer beter zijn dan die vandaag