Dag 11 - Blub blub blub
Door: jordi & irene
Blijf op de hoogte en volg Jordi
06 November 2014 | Indonesië, Gili Air
Dag 11 - Blub blub blub.
Na gisteren van te voren vertelt te zijn door Irene om maximaal een uur te snorkelen. Al apegapen naar al het moois om me heen toch tweeënhalf uur met me hoofd onder water gezeten. Daar boet ik nu voor. Al op me rug draaiend wordt ik wakker. Au au au... het zou 'You want to be a garnaaltje' winnen indien het een spelshow was. Aleö vera smeren voor het leven!
Het is acht uur als we aan het ontbijt schuiven. En dan nog snel haasten om half negen bij de duikles te wezen. Haast is een groot woord als leven in versnelling neutraal staat, dus sjokken we de twee honderd meter naar de duikschool. Hier spreken ze niet in meters maar in hoeveel minuten iets weg is. Twee honderd meter staat voor; als 5 minuten. Wat wel klopt op dit tempo.
Aangekomen bij de duikschool zit blijkt Gavin te relaxen op zijn stoel. Niks haast. Ik ben er altijd al vroeg zegt hij. Irene is gespannen en ik heb er ook zin in. Wetsuit aan, en dan de duikspullen en eerst in het zwembad de basis-skills leren. Als Dark Father geluidjes maken als we ademen boven water, en daarna in het zwembad. Onze eerste baby adem teugjes onder water. Mondstuk eruit en erin onder water bril watervrij maken. Dat is wel eng voor mevrouw. Water + gezicht staat gelijk aan... Uhmmm dikke vette nee!! Toch niet zo'n waterrat als gedacht. Maar alles gaat soepel en vlekkeloos.
We vinden het allebei erg gaaf. Even een lunch doen bij de lokale strandtent. Alle restaurants dus, want je hebt misschien maar maximaal 250-300 meter afstand tot het strand. Dat is overal op het eiland. Om elf uur zijn er weer bij Gavin, we willen meteen op pad maar onze boot is foetsie. Die is nieuwe luchtflessen brengen naar Gili Meno voor de andere cursisten. Ach tien minuten varen.
Bootje binnen, wij erin zijn met zijn zijn tweeën hebben de boot en instructeur voor onszelf. Varen naar Turtle Heaven. Hier vinden we 99.9% zeker zeeschildpadden. En Clownvissen en Duivelsvissen, vissen die zo groot worden als een voetbal als ze zich opblazen Pufferfish. Net als mijn BCD (bouyency control device) een leuk hebbeding wat je laat drijven of als je er geen lucht in hebt blub blub blub laat doen. Aangekomen bij de duiklocatie laten we ons in het aquarium zakken en daar begint voor ons het volgende avontuur.
Maskers op, regulator in de mond. Lucht uit de BCD. En door middel van klaren pijnvrij bij de oren. Langzaam afzakkend naar de diepte. Een eindeloze hoeveelheid vissen zwemt overal waar je maar kan kijken. En dan zien we onze eerste schildpad van de trip. Heel gaaf. Beestje zweeft door het water en je moet hierbij wel aan Finding Nemo denken. Een paar minuten later een Clownsvisje schuilend in het koraal, de Duivelvisjes met hun gif stekels. Zo scha.... nee afblijven Jor. Maar, maar ahhh zo veel moois zwem wel door. Zoveel soorten tropische vissen, alle kleuren kom je wel tegen.
Irene begint zich zo vrij als een visje te voelen. Ze gooit er zelfs een Salto'tje onderwater in. Ze had het hier al zo lang over nu moet ze het doen ook. Paar kurkentrekkers, doet ze even hoor! Na een tijdje moeten we de lucht checken in ons tank. Gelukkig we hebben nog even! Je wilt gewoon niet naar boven. Dan is het helaas zo ver. Omhoog eerst halve wegen 3 minuten wachten en dan koppie boven water. Plop vest opblazen en relaxen in deze immense jaccuzie, zo lekker warm.
Na de cursus besluiten we de open water PADI te halen. Irene kan zelfs Nederlandse formulieren en schoolboeken gebruiken! Eerst maar even wat eten. Goed vlees is moeilijk te vinden hier want alles bakken ze taai en veel pezen in het vlees. Bestel je hier eten, doe dit zo'n uur van te voren. Alles gaat langzaam dus ook het koken. Een kop thee of een toast met knoflook kan zo 45 minuten duren. Dat went ook wel weer.
Terug naar de duikschool 's middags pakken de de eerste twee hoofdstukken mee van het programma zo verspreiden we de theorie over drie dagen. Eigenlijk een lachertje maar je wilt toch geen werkvakantie. En dat klopt ook. Een anderhalf uur later de eerste twee hoofdstukken klaar. Tijd voor avondeten. Overal staan barbecues aan het strand om te braden. We nemen saté. Bunkeren goed want na zo'n dag heb je toch een partij trek!
Een Iraans meisje wat in de bungalow naast ons pit is hier ook, alleen. verloofde ook niet mee. Speciaal kan je wel stellen. Ze heeft haar rijbewijs en studeert nu voor arts. Ze is schijnbaar gek van yoga want heel Bali en Gili staan in het teken van rek en strek oefeningen. Ze moet net als ons weer snel terug naar het thuisland en weer onder het strakke regime dat wordt erg moeilijk vertelt ze en denkt steeds meer aan emigreren. Dikke respect! Ze schuift bij ons aan in het restaurant en de avond is dan zo voorbij.
Irene 's avonds nog een poging doen om voor te leren. Ze is fanatiek! Ze vind het leuk dus dat helpt al de helft. Jordi heeft van de laatste dagen met kukeltiefusbeessies wat slaaptekort. En deze relax sfeer zorgt dat mijn oogluiken als lood aanvoelen. Tijd om nu maar toe te geven aan de slaap.
Na gisteren van te voren vertelt te zijn door Irene om maximaal een uur te snorkelen. Al apegapen naar al het moois om me heen toch tweeënhalf uur met me hoofd onder water gezeten. Daar boet ik nu voor. Al op me rug draaiend wordt ik wakker. Au au au... het zou 'You want to be a garnaaltje' winnen indien het een spelshow was. Aleö vera smeren voor het leven!
Het is acht uur als we aan het ontbijt schuiven. En dan nog snel haasten om half negen bij de duikles te wezen. Haast is een groot woord als leven in versnelling neutraal staat, dus sjokken we de twee honderd meter naar de duikschool. Hier spreken ze niet in meters maar in hoeveel minuten iets weg is. Twee honderd meter staat voor; als 5 minuten. Wat wel klopt op dit tempo.
Aangekomen bij de duikschool zit blijkt Gavin te relaxen op zijn stoel. Niks haast. Ik ben er altijd al vroeg zegt hij. Irene is gespannen en ik heb er ook zin in. Wetsuit aan, en dan de duikspullen en eerst in het zwembad de basis-skills leren. Als Dark Father geluidjes maken als we ademen boven water, en daarna in het zwembad. Onze eerste baby adem teugjes onder water. Mondstuk eruit en erin onder water bril watervrij maken. Dat is wel eng voor mevrouw. Water + gezicht staat gelijk aan... Uhmmm dikke vette nee!! Toch niet zo'n waterrat als gedacht. Maar alles gaat soepel en vlekkeloos.
We vinden het allebei erg gaaf. Even een lunch doen bij de lokale strandtent. Alle restaurants dus, want je hebt misschien maar maximaal 250-300 meter afstand tot het strand. Dat is overal op het eiland. Om elf uur zijn er weer bij Gavin, we willen meteen op pad maar onze boot is foetsie. Die is nieuwe luchtflessen brengen naar Gili Meno voor de andere cursisten. Ach tien minuten varen.
Bootje binnen, wij erin zijn met zijn zijn tweeën hebben de boot en instructeur voor onszelf. Varen naar Turtle Heaven. Hier vinden we 99.9% zeker zeeschildpadden. En Clownvissen en Duivelsvissen, vissen die zo groot worden als een voetbal als ze zich opblazen Pufferfish. Net als mijn BCD (bouyency control device) een leuk hebbeding wat je laat drijven of als je er geen lucht in hebt blub blub blub laat doen. Aangekomen bij de duiklocatie laten we ons in het aquarium zakken en daar begint voor ons het volgende avontuur.
Maskers op, regulator in de mond. Lucht uit de BCD. En door middel van klaren pijnvrij bij de oren. Langzaam afzakkend naar de diepte. Een eindeloze hoeveelheid vissen zwemt overal waar je maar kan kijken. En dan zien we onze eerste schildpad van de trip. Heel gaaf. Beestje zweeft door het water en je moet hierbij wel aan Finding Nemo denken. Een paar minuten later een Clownsvisje schuilend in het koraal, de Duivelvisjes met hun gif stekels. Zo scha.... nee afblijven Jor. Maar, maar ahhh zo veel moois zwem wel door. Zoveel soorten tropische vissen, alle kleuren kom je wel tegen.
Irene begint zich zo vrij als een visje te voelen. Ze gooit er zelfs een Salto'tje onderwater in. Ze had het hier al zo lang over nu moet ze het doen ook. Paar kurkentrekkers, doet ze even hoor! Na een tijdje moeten we de lucht checken in ons tank. Gelukkig we hebben nog even! Je wilt gewoon niet naar boven. Dan is het helaas zo ver. Omhoog eerst halve wegen 3 minuten wachten en dan koppie boven water. Plop vest opblazen en relaxen in deze immense jaccuzie, zo lekker warm.
Na de cursus besluiten we de open water PADI te halen. Irene kan zelfs Nederlandse formulieren en schoolboeken gebruiken! Eerst maar even wat eten. Goed vlees is moeilijk te vinden hier want alles bakken ze taai en veel pezen in het vlees. Bestel je hier eten, doe dit zo'n uur van te voren. Alles gaat langzaam dus ook het koken. Een kop thee of een toast met knoflook kan zo 45 minuten duren. Dat went ook wel weer.
Terug naar de duikschool 's middags pakken de de eerste twee hoofdstukken mee van het programma zo verspreiden we de theorie over drie dagen. Eigenlijk een lachertje maar je wilt toch geen werkvakantie. En dat klopt ook. Een anderhalf uur later de eerste twee hoofdstukken klaar. Tijd voor avondeten. Overal staan barbecues aan het strand om te braden. We nemen saté. Bunkeren goed want na zo'n dag heb je toch een partij trek!
Een Iraans meisje wat in de bungalow naast ons pit is hier ook, alleen. verloofde ook niet mee. Speciaal kan je wel stellen. Ze heeft haar rijbewijs en studeert nu voor arts. Ze is schijnbaar gek van yoga want heel Bali en Gili staan in het teken van rek en strek oefeningen. Ze moet net als ons weer snel terug naar het thuisland en weer onder het strakke regime dat wordt erg moeilijk vertelt ze en denkt steeds meer aan emigreren. Dikke respect! Ze schuift bij ons aan in het restaurant en de avond is dan zo voorbij.
Irene 's avonds nog een poging doen om voor te leren. Ze is fanatiek! Ze vind het leuk dus dat helpt al de helft. Jordi heeft van de laatste dagen met kukeltiefusbeessies wat slaaptekort. En deze relax sfeer zorgt dat mijn oogluiken als lood aanvoelen. Tijd om nu maar toe te geven aan de slaap.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
