Dag 9 - op weg naar padangbai - Reisverslag uit Padang, Indonesië van Jordi Molenaar - WaarBenJij.nu Dag 9 - op weg naar padangbai - Reisverslag uit Padang, Indonesië van Jordi Molenaar - WaarBenJij.nu

Dag 9 - op weg naar padangbai

Door: ordi & irene

Blijf op de hoogte en volg Jordi

04 November 2014 | Indonesië, Padang

Dag 9 - Op naar Padangbai

Half zeven oog luiken gaan open. Veel te vroeg! Moet nodig naar de WC dus dan maar gaan. Irene zou ik laten slapen want die had haar nachtrust hard nodig. De afspraak was dat ik lekker op het balkon zal zitten indien eerder wakker. Al zittend op de WC wordt er nog een duf konijn half wakker met het slimme idee om naar de WC te gaan. BAM deur tegen me knar. Nou ben ik klaar wakker. En Irene half in slaap. Sorry ik dacht dat je op het balkon zat.

Zo begon de dag dus vroeg. Mevrouw weer terug haar bed in en meneer buiten op het balkon maar me boek lezen. Gebeurd niet vaak maar heb er hier het geduld voor en 'the hungergames' is wel een erg goed boek.

Na nog een goed drie uur mevrouw ook wakker gemaakt zodat we nog kunnen aanschuiven aan het ontbijt. Zo dat zit er ook weer in Jor gaat snelde was ophalen bij de wasmevrouw even strak en fris ruikend net zoals de vorige keer geseald in het plastic. De temperatuur is net als gisteren al moordend zelfs vroeg in de ochtend ook al hebben we gevoelsmatig geen last van de warmte de lichamen nog wel. Komt de regen dan eindelijk? We zijn benieuwd naar een moessonbui.

Douchen want om twaalf uur heb ik m'n afspraak bij de healing massage. De basis van het chiropractie. 2 uur sessie voor een kleine 30 euro. Geen geld in Nederland betaal ik namelijk 54 euro voor vijftien minuten. Zijn leerling begon met los masseren. Dat hoort hier dan accepteert het lichaam de behandeling beter. En de napijn is er ook niet heb ik gemerkt na de vorige keer

Nadat de leerling zelfs op me aan het lopen is. Ja lopen. Heerlijk sterke benen komt goed van pas nu is het een nadeel. Hij wil me heup recht gaan zetten en dan moet alles soepel zijn van onderrug tot benen.Vanaf het moment dat ze mijn hamstrings losmaakt verga ik van de pijn in de onderrug net als voor de vakantie tranen in me ogen. Hij zegt is goed. Het door je rug gaan is gefixed maar je lichaam is niet mee recht gezet deze pijn komt er nu uit. Ergens denk ik wat doe ik mezelf aan. Andere kant denk ik hij was vorige keer geweldig komt helemaal goed.

In totaal is hij 2 uur bezig met mijn lichaam waarvan anderhalf uur al los masserend en met goed rek en sjorwerk aan mijn benen m'n heup zo recht gezet als hij het krijgt. Net als de chiro het is niet in 1 dag goed. Soms vervloek ik hem letterlijk in het Nederlands hij verstaat me immers toch niet. Mag ook wel als hij je afzet met zijn benen tegen je lichaam al trekkend tot je plop voelt. Au au au. Hij zegt sta rustig op en hoe voel je je.

Licht in mijn hoofd en wankel op mijn benen maar het voelt goed en soepel. Nu mijn nek nog. Hij begint daar ook te masseren en op het moment dat hij bezig is tintelt mijn voet en wordt bloed heet. Heel vaag. Na de behandeling moet ik eerst zitten en krijg een halve liter water. Mag het eerste uur niet veel doen want spieren moeten weer rustig naar hun plek.

Een uur is niets. In Nederland voel je je drie dagen gehandicapt. Na een half uur daar voorzichtig op de motor Irene ophalen die alles klaar heeft staan voor de aankomende dagen. De tas is tien kilo voor twee personen, dat is niets in vergelijking wat meeste vrouwen een weekend meenemen. Al aankomend bij onze uitvalsbasis ligt die bolle te bakken. Ze reageert niet dus naar haar toe om te zeggen dat we zo gaan. Over een half uur mag ik toeren van meester lichaamsloper en dat doe we dan ook. Pijnvrij toeteren heb er zin in!

Op naar Padangbai. We gaan in de spits door het centrum van Denpasar. Slimme keus. NOT tering geen doorkomen aan. Een file van scooters. Wat blijkt te komen doordat de weg midden op de kruising open ligt. Fototoestel ligt in de buddy jammer. Was zeker foto waardig geweest. Na Denpasar de brede hoofdweg gevonden. Heerlijk strak afvalt! Als je zo'n 60 km rijdt is het een gift om eens geen gaten te vinden op de weg. Rond de 100 tikken we zo nu en dan wel aan. Kilometerteller hebben we niet. Maar een GPS snelheidsmeter op de telefoon wel.

Aangekomen bij Padangbai zijn we zo bij de haven. Snel een boot besproken voor morgen. Met de fastboot naar Gili Air, daarna ook een kamer gehuurd ziet er redelijk uit. Hebben een airco en douche. Het is maar voor een nachtje.

Zo eerst wat eten het is zes uur en alleen om negen uur ontbeten. onze magen korren om aan te geven dat we ze snel eens een moeten vullen. Een klein stukje rijden een stuk de berg op een Warung in. Waar zij ook spaghetti op het menu had. Ohh na een week 's vrijwel elke maaltijd die je neemt rijst te hebben gehad is dit zo lekker. Dit komt het dichtste bij haar moeders pasta. Waar ze nu even naar verlangde.

Gekko's, een kukeleku, spreeuwtjes, katje, en naast ons restaurantje een apen familie geeft ons genoeg kijkvoer voor bij het eten. Al aanklooiend met pasta vind Irene dit maar al te grappig. 'Laat me nou lekker aanklooien met dit eten, nu kan het even' ze ligt in een deuk. Even napraten van de dag en terug naar de kamer.

Eenmaal aangekomen moeten we pissen geen bril 'OK' te behelpen. Kunnen niet doortrekken. Ohh bah nu moet je hier regelmatig handmatig een bak water doorheen gooien en hier ook. Irene draait de kraan open waarna een riool lucht van verrot water naar binnen komt zetten. Dan maar via de douche hier ook het geval. Na ranzige spetters op me te hebben gehad ben ik er helemaal klaar mee. Een nacht geen luxe... Ok!.. best... maar dit slaat nergens op bij het gezin in armoede was het nog stukken beter. Irene blijft voelt zich niet lekker en ik race op de motor de stad in. Die 12 euro kunnen ze in hun hol stoppen denk ik nu wat nieuws zoeken. Binnen no-time een nieuw.. goed... guesthouse! Een warm en koude douch een toilet met bril en papier. En ook nog is airco. Voor het zelfde geld als de andere. 'S ochtends krijgen we ontbijt en worden hier vandaan opgehaald om naar Gili Air te gaan. Kan niet beter. Nu snel die bolle ophalen.

We racen naar de nieuwe guesthouse waar we de tas dumpen en eerst heerlijk douchen. Het vieze idee van de vorige kamer moet eraf. Een bijkomend voordeel, wat eerst prioriteit nummer één was, namelijk het vuil spoelen we ook meteen maar weg. Fris en fruitig. Liggen we vroeg op bed. Morgen weer een drukke dag.

waarschijnlijk stiekem dromend over de politieagent die ons probeerde te beboeten en corrupt wilde wezen. Papieren in orde, verzekering, internationaal rijbewijs en helmen. Maar was vergeten te kijken of ik een motorrijbewijs had. Ik reed goed dus hij geloofde dat wel. Nog proberen over mijn helm te beginnen maar is rental dus stuurde ons morrend weg. Geen extra zakcentje voor hem. Na na na naaa na...

  • 04 November 2014 - 19:41

    Henny:

    Net als Christhy lees ik voor dat ik ga werken het verslag van jullie belevenissen. Echt als ik 's morgens mijn ogen open doe is het eerste wat ik denk, wat zullen ze nu weer beleefd hebben. Ik zet al jullie verhalen over in Word en dan kan ik het uitprinten voor oma. Zo kan zij ook meegenieten van jullie belevenissen.
    Geniet maar lekker van alles daar en als jullie weer thuis zijn zien we alle foto's wel.
    xxxxxxxx van ons allemaal

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jordi

Met deze reis trap ik af met het proberen een blog bij te houden voor mijn reizen, ben hier niet goed in omdat ik vakantie zie als geen contact met het thuisfront, heerlijk rustig en tot mezelf komen. Dit zie ik als een leuke tussenoplossing

Actief sinds 09 Okt. 2014
Verslag gelezen: 228
Totaal aantal bezoekers 30921

Voorgaande reizen:

26 Oktober 2017 - 24 November 2017

Thailand en Singapore 2017

22 September 2017 - 25 September 2017

Werktrip Qatar

15 Oktober 2015 - 10 November 2015

Bali 2015

25 Oktober 2014 - 14 November 2014

Bali 2014

Landen bezocht: