Dag 8 - Tanah lot

Dag 8 - Zonsondergang bij Tanah lot

Hallo mensen het is weer ochtend! Half vijf worden we gewekt door het orkest van hanen wat niet eens erg is. We hebben beide prinsheerlijk geslapen in een lekker bed. Ondanks de wat warmere temperatuur zijn we het erover eens dat we lekker onze spullen pakken en terug gaan naar Legian.

We pakken de tas en er wordt ons gevraagd te zitten waarbij er twee koppen warme thee voor ons worden neergezet, heerlijke muffins en soort kip-sushi. Je voelt dat hij er heel veel moeite voor doet om z'n gasten blij te maken. Zijn hele houding is warm.

Na het ontbijtje zitten we om half zeven 's ochtends al op de motor. Meneer en mevrouw zijn het er over eens. Het is koud. Brrrr 26 graden voelt gewoon frisjes tot koud. Ja noem het gek maar een vest had lekker geweest. Er zit zelfs morgendauw op het zadel en helm. We leren de weg al een beetje kennen en rijden zo naar huis. Komen om tien voor zeven in het hotel waar het personeel niet raar opkijkt als je nachten weg blijft maar wel als je om zeven uur aankomt. 'Hoe gaat het met jullie' of 'waar hebben jullie dit keer geslapen' komt te spraken. We vertellen het, en het hotelpersoneel vind het maar wat mooi dat we de echte Balinese manier van leven nu ook hebben meegemaakt.

Het was inderdaad een mooie ervaring om met beide benen terug op aarde te worden gezet. Maar nu lekker genieten van het thuis stekkie. Ontbijt toch nog even net voor tienen meegepakt. Zwembad in want het is al goed warm. Na afgekoeld en opgefrist te wezen gaan we naar de kamer om goed te douchen, bedrijvigheid om ons heen er zijn maar weinig mensen op de kamer. Als je 's ochtends wilt douchen is er simpelweg te weinig water om alle kamers te voorzien van een goede straal. Zelfs geen pis straaltje.

Opgefrist lijkt het gevoelsmatig al laat in de middag maar het is pas ochtend, heerlijk!! We besluiten nog even mijn wasvrouwtje terug te brengen naar haar winkel vanuit mijn koffer. Sprokkelen al het kleine beetje vieze was wat we hebben bij elkaar, en gaan lopend op pad. Bij gebrek aan een WC rol lopen we als echte Nederlanders met de was onder de arm naar de laundryservice, het voelt bijna als een camping.

Onderweg komen we het Nederlandse stel tegen die hier zeven jaar heeft gewoond en ons op weg heeft geholpen met wat je wel en niet moet doen. Blijkbaar is het Nederlands eigen want ook zij lopen met de schone was onder hun arm terug naar het hotel wat een giller. Ze vragen hoe we het vinden. Ja top natuurlijk en of we al veel dingen hebben beleeft. Ja zat! Zilver? Ja dat ook. Ze vroeg de prijs en aantal gram en nadat dit vertelt is zei ze dat we dat zeer goed hebben weten af te dingen! Ha dat voelt nog nog eens goed. Van een echte handelaar te horen krijgen dat je vrijwel tegen de bodemprijs aan heb kunnen komen te zitten.

Was ingeleverd, even naar een nieuwe warung, Ons gezicht trok een blik wat je kan omschrijven als.. meh niet ons ding... dat laten we ook maar zitten. We hoorde dat hij goed is maar we geloven er niets van. Veel beter eten op Bali gehad. Op de weg terug naar het hotel zijn we nog snel langs de healing massage gereden kijken of ze voor vandaag een plekje hadden zijn immers een dag eerder terug in de stad. Helemaal vergeten dat het zondag is. stom stom. Ons zelf uitlachend dan nu echt maar naar het hotel.

Al boek lezend en drinken bestellend vanuit het zwembad aan de poolbar komen we zo de dag nog door. Het is zo bloed geslagen heet zelfs de lokale bevolking goed oververhit begint te raken.

Het heetste punt van de dag is voorbij hiep hoera! We wilden naar Tanah lot om deze tempel te bekijken. Dus afdrogen kleding aan en motormuizen naar Tanah lot. Als we dit gezien hebben, dan hebben we alle toeristische plekken in het zuiden gehad en kunnen ons focussen op de rest van Bali, nog zoveel moois!

We zijn er nog niet al gat vermijdend waar Irene nog wel eens zit te morren achterop als we er weer doorheen gedrukt worden, komen we weer door schitterende rijstvelden. Je merkt het direct als je de stad uit bent! Ook al hebben we er al veel gezien, elke keer als je het drukke zuiden uit komt voelt dit als een verkoelende douche op een hete dag. Bijna aangekomen racen de lokale en internationale surfers die hier al lang zitten om je heen. Doodswens CHECK!!

We zijn aangekomen bij Tanah lot. Wat is het er druk!! Vast toeristisch. Door de menigte en lange rij van stalletjes zien we uiteindelijk de poort naar het complex. Het is prachtig, absoluut prachtig. De golven op het eilandje in beukend waar de tempel sterk overeind blijft staan. Als ware sport voor ons gaan we mooie foto's schieten met zo min mogelijk andere mensen erop. Als je maar geduld heb krijg je dat momentje wel. Ook al moet je de zee ervoor in wat een natte komt opleverde.

Wachtend op de zonsondergang verveelt Irene zich en gaat de mooiste foto proberen te maken van een golf die op de rots kapot slaat. Vele foto's later niet gelukt. Dan komt die mooie golf en met haar geluk gemist. Grrrr nu gaat ze er weer voor. Ondertussen wordt de zon al mooi oranje en is het bijna zover. Al kijkend en genietend zit er net voor de horizon ver ver een grote wolk. Awhhh balen. Maar hij piept er dan weer onderdoor en het geeft een schitterende lucht. Luttele seconden nadat de zon volledige onder de horizon is gegaan vliegen er duizenden vleermuizen de grottenstelsels onder onze voeten uit. Wat een adembenemend gezicht is. Zo'n tien minuten lang een eindeloze stroom van vleermuis snelweg. Vliegend voor de steeds rooier wordende lucht.Ja mensen dan zijn we hier nu wel. Maaruhhh tja.... mmmm... ja nu nog naar huis mijn eerste 'nacht' ritje want om zeven uur is het pikken donker.

Rustig aan rijden maar. Veel verkeer op de weg dus hard ga je niet. Als je 30 rijdt is het snel maar dat voelt alsof de wereld elk moment kan vergaan. Je ziet geen gaten als de weg slecht wordt. De wegen zijn nog moeilijker te vinden. Maar we komen er wel. Een paar broekpoep momentjes verder zitten we weer in de stad. Hier is er licht. Geen lantaarn maar van alle winkeltjes. Je ziet weer wat. Nu mogen we niet klagen op de terugweg. Maar 1 gat meegepakt wat zelfs voor overdag al een prestatie genoemd kan worden.

We rijden door naar de warung waar we nu al 3 dagen gegeten hebben. We willen weer wat nieuws. Irene voor de meloen honing kip en Jordi black pepper beef. Mwa..mwa.. mwaaaa... mevrouw heeft het zelfde gerecht als de eerste keer gegeten. Dat is even balen. En black pepper betekend zwarte peper korrels i.p.v. gemaald. Russisch roulette met kauwen maar ohh zo lekker. Nu lekker tukken denken we. NOT.. vinden een pedicure. Voetjes krijgen het zwaar te verduren, dus voor 5 euro 2x pedicure (lees gebrek aan nagelknipper) en een vers lakje op Irene haar handjes en voetjes kan je niet de mist in gaan. Nu dan maar wel slapen? Een goede nachtrust is wel zo lekker!